سپتیک تانک

فرایند تخلیه مخزن سپتیک تانک :

هنگامی که مخزن سپتیک تخلیه می شود ، لجن جمع شده (سپتیک ، همچنین به نام لجن مدفوع ) توسط یک کامیون خلاuum از مخزن خارج می شود.

اینکه هر چند وقت یکبار باید مخزن سپتیک تخلیه شود ، به حجم مخزن نسبت به ورودی جامدات ، مقدار جامدات هضم ناپذیر و دمای محیط بستگی دارد (زیرا هضم بی هوازی در دماهای بالاتر با کارایی بیشتری اتفاق می افتد) و همچنین میزان استفاده از آن بستگی دارد.

مشخصات و الزامات مقام مربوطه. برخی از مقامات بهداشتی نیاز به تخلیه مخازن در فواصل زمانی معین دارند ، در حالی که برخی دیگر این کار را به تصمیم بازرس واگذار می کنند.

برخی از سیستم ها هر چند سال یا زودتر به پمپاژ احتیاج دارند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است 10-20 سال بین پمپاژ فاصله داشته باشند.

یک سیستم قدیمی با مخزن سپتیک یک محفظه زیرزمینی است که از بتن، فایبرگلاس یا پلاستیک ساخته شده و از طریق آن فاضلاب خانگی (فاضلاب) برای تصفیه اولیه جریان می یابد.

فرایندهای ته نشینی و بی هوازی ، مواد جامد و مواد آلی را کاهش می دهد ، اما بازده درمان فقط متوسط است (که به آن "درمان اولیه" گفته می شود).

سیستم های سپتیک تانک نوعی تاسیسات فاضلاب در محل ساده (OSSF) است. می توان از آنها در مناطقی که به سیستم فاضلاب متصل نیستند مانند مناطق روستایی استفاده کرد.

پساب مایع تصفیه شده معمولاً در یک قسمت تخلیه سپتیک دفع می شود، که این امر درمان بیشتری را فراهم می کند. با این وجود، آلودگی آب های زیرزمینی ممکن است رخ دهد و می تواند یک مشکل باشد.

اصطلاح "سپتیک" به محیط باکتریایی بی هوازی گفته می شود که در مخزن ایجاد می شود و ضایعات تخلیه شده در مخزن را تجزیه یا معدنی می کند.

مخازن سپتیک می توانند با سایر واحدهای تصفیه فاضلاب در محل مانند بیوفیلترها یا سیستم های هوازی همراه با هوادهی مجبور مصنوعی همراه شوند.

میزان تجمع لجنی که به آن لجن شکاف یا مدفوع نیز گفته می شود سریعتر از سرعت تجزیه است. بنابراین، لجن مدفوع انباشته باید به صورت دوره ای خارج شود ، که معمولاً با کامیون خلا UUM انجام می شود.

مخازن سپتیک تانک از از انواع آجری، بتنی و پلی اتیلن که از داخل به چند بخش تقسیم بندی میشوند. انتهای مخزن سپتیک تانک شامل یک لوله خروجی که به یک لوله فاضلاب ورودی و دیگری به یک میدان تخلیه سپتیک متصل می شود.

به طور کلی این اتصالات لوله با یک لوله T انجام می شود، اجازه می دهد مایع بدون ایجاد مزاحمت روی سطح، وارد و خارج شود.

امروزه، در طراحی مخزن معمولاً از دو محفظه استفاده شده است که هر کدام مجهز به دهانه دسترسی و روکش هستند و توسط یک دیوار تقسیم کننده با دهانه هایی که تقریباً در میانه راه بین کف و سقف مخزن قرار دارد، از یکدیگر جدا می شوند.

فاضلاب وارد محفظه اول مخزن می شود و باعث می شود مواد جامد ته نشین شده و پساب ها شناور شوند. مواد جامد ته نشین شده به صورت بی هوازی هضم می شوند و باعث کاهش حجم مواد جامد می شوند.

جز liquid مایع از طریق دیواره تقسیم شده به اتاق دوم منتقل می شود، جایی که ته نشینی بیشتر صورت می گیرد. مایع اضافی، اکنون در یک وضعیت نسبتاً شفاف، پس از آن از محل خروجی به سمت میدان تخلیه سپتیک تخلیه می شود، همچنین به عنوان یک منطقه شستشو، میدان تخلیه یا میدان نشت شناخته می شود، بسته به محل. برای اطمینان از اینکه تخلخل خاک برای استفاده به عنوان مزرعه تخلیه مناسب است ، قبل از نصب آزمایش تراوش لازم است.

ناخالصی های باقی مانده در خاک به دام افتاده و از بین می روند، آب اضافی از طریق نفوذ به داخل خاک، از طریق تبخیر و با جذب از طریق سیستم ریشه گیاهان و در نهایت تعرق یا ورود به آب های زیرزمینی یا سطحی، از بین می رود. یک شبکه لوله کشی که اغلب در یک سنگر پر از سنگ قرار می گیرد (نگاه کنید به کاشی گریه)، فاضلاب را با چندین سوراخ زهکشی در شبکه توزیع می کند.

اندازه میدان تخلیه متناسب با حجم فاضلاب و متناسب عکس با تخلخل میدان تخلیه است. کل سیستم سپتیک می تواند تنها با استفاده از نیروی جاذبه یا در صورت نیاز به ملاحظات توپوگرافی، با در نظر گرفتن پمپ بالابر کار کند.

برخی از طرح های مخزن سپتیک شامل سیفون ها یا سایر دستگاه ها برای افزایش حجم و سرعت خروج به میدان زهکشی است. این کمک می کند تا با جلوگیری از گرفتگی زودرس یا گرفتگی بیولوژیکی ، لوله زهکشی به طور مساوی تری پر شود و عمر میدان زهکشی را افزایش دهد.